De nationale mannen voetbalselectie van Suriname is in opmars. Dat is niet alleen lokaal, maar ook internationaal duidelijk te merken. Niet alleen vanwege de kwalitatief betere spelers die bij Natio aansluiten, maar meer nog vanwege de prestaties die worden neergezet. Voor het eerst in de geschiedenis is het elftal doorgedrongen tot de kwartfinales in de Concacaf Nations League. Natuurlijk valt het toe te juichen dat Natio is doorgedrongen tot deze ronde, want dat is een bevestiging dat er progressie wordt geboekt. Aan de andere kant brengt deze plaatsing met zich mee dat de tegenstanders kwalitatief beter zijn. Zoals bekend wacht Canada, dat gevrijwaard was van de groepsfase, als tegenstander. Gezien de plaats van Canada op de wereldranglijst en de omstandigheid dat Suriname het in de laatste twee ontmoetingen tegen deze tegenstander aan het kortste eind trok, zou menigeen geneigd zijn te denken dat het een zware dobber zal worden voor Natio. Gelukkig worden krachtmetingen niet beslist door statistieken, anders hoefden andere landen niet eens mee te dingen.

De technisch directeur is niet bij de pakken gaan neerzitten, maar is bezig gebleven om kwalitatief betere spelers aan te trekken om Natio op een acceptabel niveau te brengen. Mede door zijn inzet heeft Suriname nu een competitieve ploeg, die er niet voor schroomt om de aanval te zoeken. Natuurlijk kan het altijd beter, maar de huidige ploeg heeft bewezen dat zij van wanten weet en een duidelijk signaal gegeven aan degenen die nog geen heil zien in de aanpak van de technische staf. Natio is aanzienlijk verbeterd ten opzichte van de periode waarin de wedstrijden tegen Canada verloren gingen. Hoewel enkele spelers van de huidige selectie er toen ook al bij waren, is de selectie sinds toen kwalitatief sterk verbeterd, omdat er nu een volledig uit professionals bestaand elftal op de been kan worden gebracht.  De ketting is zo sterk als de zwakste schakel, dus moet de bondscoach ervoor zorgen dat hij met zijn sterkst mogelijke selectie ten strijde trekt.

Natuurlijk is ook Canada gegroeid sinds de wedstrijden tegen Suriname, maar er zullen nu spelers met min of meer dezelfde status op het veld staan. Natio is nog maar kort bij elkaar en zal nog veel wedstrijden moeten afwerken om het gewenste niveau te kunnen bereiken, maar het team is beslist op de goede weg. Ondanks tegenwerking van werkgevers om spelers af te staan aan de nationale ploeg en getalm bij de FIFA om de stukken van gerechtigde spelers in orde te maken, moet het team zijn beste beentje voorzetten om goede prestaties te leveren, om zo steeds meer dwarsliggers met zich mee te krijgen. Het team in zijn huidige vorm staat nog in zijn kinderschoenen en in deze fase zijn kinderziektes onvermijdelijk, tevens zullen er zoals in elk groeiproces obstakels zijn. De kunst is om als eenheid deze problemen te overwinnen en getuige de sfeer die de groep op de training uitstraalde, is men ook daar op de goede weg.

De meetmomenten tegen Canada zijn ongeacht de uitslag van belang om te zien waar Natio staat. Van daaruit zal gerichter bijgestuurd moeten worden om het uiteindelijke doel te kunnen halen. De FIFA moet aangeschreven worden om voort te maken met de zaken van spelers die voor Natio willen uitkomen en ook moet de overkoepelende organisatie werkgevers die Natio-spelers tegenwerken, aanspreken. Indien nodig moet het beleid op dit stuk aangescherpt worden met fikse boetes in het vooruitzicht, zodat clubs zich meerdere malen zullen bedenken voordat ze obstakels opwerpen voor spelers uit relatief kleinere landen.  

M